ضرب و شتم و ضرب و جرح، دو اصطلاح رایج در نظام حقوق کیفری ایران هستند که بسیاری از افراد آن‌ها را مترادف می‌دانند؛ در حالی که هرکدام از این

در حقوق کیفری، برای اینکه عملی عنوان مجرمانه پیدا کند، تنها انجام آن عمل کافی نیست؛ بلکه باید نیت و قصد فرد نیز بررسی شود. سوء نیت یا قصد مجرمانه،

در سال‌های اخیر، استفاده از سلاح‌های قلابی، اسباب‌بازی و شبه‌سلاح در برخی جرائم مانند تهدید، سرقت و حتی تلاش برای ایجاد رعب عمومی، به یکی از چالش‌های پیچیده نظام قضایی

در نظام حقوقی ایران، بسیاری از افراد در مواجهه با مشکلات حقوقی و مالی، نخستین گزینه‌ای که به ذهنشان می‌رسد، طرح شکایت کیفری است. این در حالی است که مسیر

در روند رسیدگی به جرایم، یکی از مراحل حیاتی و البته پرچالش، بازسازی صحنه جرم است؛ فرآیندی که هدف اصلی آن کشف حقیقت، رفع ابهامات و بازآفرینی واقع‌گرایانه نحوه وقوع

در نظام حقوقی ایران، دو اصطلاح «اقرار» و «اعتراف» از پرکاربردترین مفاهیم در دادرسی‌های مدنی و کیفری هستند؛ اما بسیاری از افراد، حتی فعالان حقوقی، تفاوت‌های اساسی میان این دو

در نظام حقوقی ایران، شناخت تفاوت میان مفاهیم مشابه اما متفاوت، برای تحقق عدالت و صدور آرای صحیح، از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از مواردی که اغلب موجب سردرگمی

در نظام حقوقی ایران، عفت عمومی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ارزش‌های اجتماعی، مورد حمایت شدید قانون‌گذار قرار گرفته است. رفتارهایی که به‌نوعی این عفت را خدشه‌دار کنند، در زمره‌ی جرایم

پیشرفت نظام حقوقی و پیچیدگی روند دادرسی، باعث شده تا نقش وکیل در فرآیندهای قضایی بسیار پررنگ شود. اما گاه دیده می‌شود برخی وکلا یا طرفین دعوا، به‌جای دفاع مشروع،

تبدیل حبس تعزیری به جزای نقدی، یکی از مهم‌ترین ابزارهای قانونی برای کاهش جمعیت کیفری زندان‌ها و اصلاح رفتار مجرمان است. این موضوع به‌ویژه در مرحله تجدید نظر از اهمیت