تهدید به بمب‌ گذاری؛مجازات قانونی، تفاوت تهدید و ادعا،استثنا

تهدید به بمب‌گذاری، یکی از مصادیق جرائم علیه امنیت عمومی و نظم کشور به شمار می‌رود که در سال‌های اخیر، به‌ویژه با گسترش حمل‌ونقل عمومی و حساسیت‌های امنیتی، اهمیت بیشتری یافته است. این نوع تهدید که ممکن است واقعی یا صرفاً برای ایجاد تشویش در افکار عمومی صورت گیرد، می‌تواند موجب ایجاد اخلال گسترده در نظم اجتماعی، خسارات مالی و حتی ترس روانی گسترده در جامعه شود.

قانون‌گذار در ماده ۵۱۱ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵، با هدف مقابله با چنین اعمالی، مجازات‌های مشخصی را برای تهدیدکنندگان به بمب‌گذاری یا مدعیان دروغین این اقدام پیش‌بینی کرده است. اما باید دانست که این جرم، ابعاد گوناگونی دارد و در صورت نبود سوءنیت یا اطلاع‌رسانی صحیح به مراجع ذی‌صلاح، مشمول مجازات نخواهد بود. در این مقاله، به‌صورت دقیق و حقوقی به بررسی ارکان، مجازات، تفاوت تهدید و ادعا، نحوه رسیدگی و نکات تفسیری مرتبط با این جرم خواهیم پرداخت.

تعریف جرم تهدید به بمب‌گذاری

جرم تهدید به بمب‌گذاری، یکی از جرایم علیه امنیت ملی و از مصادیق تهدید علیه امنیت عمومی است که در قوانین کیفری ایران به‌صراحت مورد توجه قرار گرفته است. این جرم با وجود عدم تحقق واقعی بمب‌گذاری، به دلیل ایجاد هراس اجتماعی و اخلال در نظم عمومی، از سوی قانون‌گذار قابل مجازات شناخته شده است.

📌 تهدید به بمب‌گذاری از منظر قانون چیست؟

بر اساس ماده ۵۱۱ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات)، هر فردی که به قصد برهم زدن امنیت کشور و تشویش اذهان عمومی، اقدام به تهدید به بمب‌گذاری در وسایل حمل‌ونقل عمومی مانند هواپیما، کشتی یا اتوبوس کند یا مدعی شود که این وسایل بمب‌گذاری شده‌اند، مرتکب جرم شده و به مجازات قانونی محکوم می‌گردد. در این ماده، حتی اگر بمب‌گذاری واقعی اتفاق نیفتاده باشد، صرف تهدید یا ادعای دروغین نیز جرم تلقی می‌شود.

این تهدید می‌تواند به‌صورت گفتاری، کتبی، یا حتی از طریق ارسال پیام در فضای مجازی صورت گیرد. ملاک اصلی در جرم‌انگاری، وجود قصد مجرمانه برای ایجاد ترس و بی‌نظمی در سطح جامعه است.

📌 فرق تهدید با سایر اشکال تهدید در قانون مجازات اسلامی

در قانون مجازات اسلامی، تهدید اشکال گوناگونی دارد. به‌عنوان نمونه، در مواد ۶۶۸ و ۶۶۹ این قانون، تهدیدهایی که با انگیزه‌هایی مانند اخاذی، گرفتن سند، یا اجبار دیگری به انجام یا ترک فعلی صورت گیرد، جرم‌انگاری شده‌اند. اما در ماده ۵۱۱، موضوع تهدید، امنیت کشور و افکار عمومی است، نه صرف منافع شخصی.

بنابراین تفاوت اصلی در انگیزه ارتکاب جرم نهفته است. تهدیدی که صرفاً برای ترساندن فرد و اجبار او به انجام عملی انجام شود، مشمول مواد ۶۶۸ و ۶۶۹ خواهد بود؛ اما تهدیدی که با هدف برهم زدن امنیت عمومی یا ایجاد ترس در جامعه انجام شود، مشمول ماده ۵۱۱ قانون مجازات اسلامی است و مجازات شدیدتری دارد.

بررسی ارکان جرم تهدید به بمب‌گذاری

برای تحقق هر جرم، وجود سه رکن قانونی، مادی و روانی الزامی است. در خصوص تهدید به بمب‌گذاری نیز باید بررسی کرد که آیا رفتار ارتکابی دارای پشتوانه قانونی است، عنصر مادی آن محقق شده و مرتکب دارای نیت مجرمانه بوده است یا خیر.

✅ عنصر قانونی: ماده ۵۱۱ قانون مجازات اسلامی

مبنای قانونی این جرم، ماده ۵۱۱ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵ است. مطابق این ماده:

«هر کس به قصد برهم‌ زدن امنیت کشور و تشویش اذهان عمومی، تهدید به بمب‌گذاری هواپیما، کشتی و وسایل نقلیه عمومی نماید یا ادعا نماید که وسایل مزبور بمب‌گذاری شده است، علاوه بر جبران خسارت وارده به دولت و اشخاص، به شش ماه تا دو سال حبس محکوم می‌گردد.»

این ماده به‌روشنی دو رفتار مجرمانه را شامل می‌شود: تهدید به بمب‌گذاری و ادعای دروغین مبنی بر بمب‌گذاری. در هر دو صورت، اگر قصد برهم زدن امنیت یا تشویش افکار عمومی احراز شود، جرم واقع شده است.

✅ عنصر مادی: تهدید یا ادعای بمب‌گذاری

عنصر مادی جرم شامل رفتار خارجی است که در اینجا یا تهدید صریح به بمب‌گذاری است یا ادعا کردن بمب‌گذاری شده بودن یک وسیله عمومی. این رفتار ممکن است از طریق تماس تلفنی، پیامک، ارسال ایمیل، یادداشت کتبی یا حتی در فضای مجازی رخ دهد.

نکات مهم در عنصر مادی این جرم عبارت‌اند از:

• لزومی به انجام واقعی بمب‌گذاری نیست؛ صرف تهدید یا ادعای دروغین کافی است.

• وسایل تهدید شده باید از وسایل نقلیه عمومی مانند اتوبوس، قطار، کشتی یا هواپیما باشند. تهدید به بمب‌گذاری در وسایل شخصی مشمول ماده ۵۱۱ نمی‌شود.

• اگر ادعای بمب‌گذاری حقیقی باشد و با هدف پیشگیری یا اطلاع‌رسانی صورت گیرد، جرم محسوب نمی‌شود.

✅ عنصر روانی: قصد تشویش اذهان یا برهم زدن امنیت کشور

عنصر روانی در این جرم از اهمیت زیادی برخوردار است. مرتکب باید دارای سوءنیت خاص باشد، یعنی قصد ایجاد رعب و وحشت عمومی، تشویش اذهان عمومی یا برهم زدن امنیت کشور را داشته باشد.

اگر فردی صرفاً از روی شوخی، انتقام شخصی، یا بدون هدف سیاسی اقدام به تهدید کند، ولی رفتار او باعث ایجاد ترس عمومی شود، باز هم ممکن است مشمول ماده ۵۱۱ قرار گیرد. در عین حال، انگیزه‌های شخصی مانند اخاذی، اجبار یا انتقام، اگر بدون قصد برهم زدن امنیت باشد، می‌تواند موضوع مواد دیگر مانند ۶۶۸ یا ۶۶۹ باشد.

مجازات جرم تهدید به بمب‌گذاری

مجازات تهدید به بمب‌گذاری بسته به هدف ارتکاب جرم، نوع وسیله تهدیدشده و نتیجه تهدید، می‌تواند متفاوت باشد. قانون‌گذار در مواردی این جرم را از جرایم علیه امنیت ملی دانسته و مجازات شدیدتری برای آن در نظر گرفته است.

⚖️ مجازات مندرج در ماده ۵۱۱ قانون مجازات اسلامی

ماده ۵۱۱ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) تصریح می‌کند که تهدید به بمب‌گذاری در وسایل نقلیه عمومی نظیر هواپیما، کشتی، اتوبوس و قطار، در صورتی که با قصد برهم زدن امنیت کشور یا تشویش اذهان عمومی انجام گیرد، جرم بوده و مجازات آن عبارت است از:

• حبس از شش ماه تا دو سال
• الزام به جبران خسارات وارده به دولت و اشخاص

این ماده تأکید دارد که تهدید یا ادعا باید درباره وسایل نقلیه‌ای باشد که عمومی تلقی می‌شوند. بنابراین تهدید به بمب‌گذاری در تاکسی یا خودروی شخصی مشمول این ماده نمی‌شود.

⚖️ مقایسه با مواد ۶۶۸ و ۶۶۹ قانون مجازات اسلامی

اگر تهدید به بمب‌گذاری با انگیزه‌هایی نظیر اخاذی، انتقام‌جویی، اجبار به انجام یا ترک یک فعل یا دریافت سند و امضا باشد، و نه با قصد تشویش اذهان عمومی، جرم از شمول ماده ۵۱۱ خارج شده و مشمول مواد ۶۶۸ یا ۶۶۹ خواهد بود:

• ماده ۶۶۸: اگر تهدید به بمب‌گذاری با هدف گرفتن سند، نوشته، امضا یا مدارک صورت گرفته باشد، مجازات آن:

  • حبس از ۴۵ روز تا یک سال

  • تا ۷۴ ضربه شلاق

• ماده ۶۶۹: اگر تهدید با قصد ایجاد ترس نسبت به جان، مال، آبرو یا ناموس فرد باشد، مجازات:

  • شلاق تا ۷۴ ضربه یا حبس از یک ماه تا یک سال

این تفاوت در مجازات‌ها، ناشی از تفاوت در جهت‌گیری جرم است: در ماده ۵۱۱، تهدید متوجه امنیت ملی و نظم عمومی است؛ در حالی‌که در مواد ۶۶۸ و ۶۶۹، جرم متوجه روابط شخصی یا منافع خصوصی است.

⚖️ جبران خسارت وارده به دولت و اشخاص

نکته مهم دیگر در ماده ۵۱۱، موضوع الزام مرتکب به جبران خسارت است. در صورتی که تهدید یا ادعای بمب‌گذاری باعث:

• توقف پرواز یا تعطیلی فرودگاه،
• اخلال در خدمات حمل‌ونقل عمومی،
• وارد آمدن هزینه‌ به نیروهای امنیتی و انتظامی یا
• ایجاد ضرر مادی به مسافران و مردم

شود، مرتکب موظف است علاوه بر تحمل حبس، تمامی خسارات مالی وارده را نیز جبران کند. این امر نشان‌دهنده آن است که قانون‌گذار، نه فقط جنبه کیفری بلکه جنبه مدنی این جرم را نیز در نظر گرفته است.

تفاوت تهدید و ادعا در بمب گذاری طبق ماده ۵۱۱

یکی از نکات تفسیری و مهم در ماده ۵۱۱ قانون مجازات اسلامی، تمایز دقیق میان دو عنوان «تهدید» و «ادعا» است. هر دو واژه در متن ماده به‌کار رفته‌اند اما از نظر مفهومی، حقوقی و آثار کیفری، دارای تفاوت‌هایی هستند که در نظریات قضایی و دکترین حقوقی نیز مورد توجه قرار گرفته‌اند.

🔍 تحلیل نظر اکثریت نشست قضایی مازندران

در نشست قضایی مورخ ۱۳۹۸/۰۸/۰۸ استان مازندران، در پاسخ به این پرسش که تفاوت تهدید و ادعا در ماده ۵۱۱ چیست، نظریه اکثریت به‌صورت دقیق این تفاوت را چنین بیان می‌کند:

• تهدید ناظر به آینده است: یعنی فرد تهدید می‌کند که در آینده، بمب‌گذاری خواهد کرد. این نوع تهدید معمولاً با هدف فشار بر دولت، گرفتن امتیاز، اخاذی یا ترساندن انجام می‌شود. تهدید غالباً به عملکرد خود فرد یا افراد تحت امر او باز می‌گردد.

• ادعا ناظر به گذشته است: یعنی فرد مدعی می‌شود که بمب‌گذاری قبلاً انجام شده است. در این حالت، هدف فرد معمولاً ایجاد وحشت عمومی و برهم زدن امنیت کشور است. ادعا می‌تواند نسبت به اقدامات دیگران هم باشد، یعنی فرد بگوید شخص دیگری بمب‌گذاری کرده است.

به‌بیان ساده، تهدید یک اقدام وعده‌ داده‌شده برای آینده است، در حالی‌که ادعا به یک وضعیت انجام‌شده در گذشته اشاره دارد.

🔍 تأکید بر زمان و نیت در جرم‌انگاری تهدید و ادعا

نکته کلیدی در افتراق تهدید و ادعا، نیت و زمان ارتکاب آن‌هاست:

• اگر فرد به قصد کمک به مأموران برای کشف جرم، ادعای واقعی مبنی بر بمب‌گذاری کند (و گفته‌اش صحت داشته باشد)، مرتکب جرم نخواهد بود؛ بلکه ممکن است از او قدردانی شود.

• اما اگر ادعای فرد دروغ و ساختگی باشد، مثلاً با هدف اخلال در پرواز یا ایجاد وحشت در جامعه مطرح شود، جرم واقع شده و مجازات دارد.

• تهدید نیز، حتی اگر عملی نشود، صرف ادای کلام تهدیدآمیز در راستای ایجاد ترس عمومی، برای تحقق جرم کفایت می‌کند.

بر اساس نظر اقلیت در همان نشست، تفاوت دیگر میان این دو آن است که در تهدید، کنترل و اختیار بر عملیات در اختیار تهدیدکننده است؛ اما در ادعا، می‌توان نسبت به اقدامات دیگران نیز ادعای بمب‌گذاری کرد.

بررسی ماده ۵۱۲ قانون مجازات اسلامی

ماده ۵۱۲ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات) یکی دیگر از مقررات ناظر بر جرایم علیه امنیت کشور است که ارتباط مفهومی نزدیکی با ماده ۵۱۱ دارد. هرچند موضوع این ماده مستقیماً تهدید به بمب‌گذاری نیست، اما اغوا یا تحریک مردم به جنگ و درگیری با هدف برهم زدن امنیت کشور، می‌تواند زمینه‌ساز جرائم مشابهی با آثار گسترده باشد.

📌 ارتباط با امنیت ملی و تحریک به جنگ و درگیری

متن ماده ۵۱۲ به شرح زیر است:

«هر کس مردم را به قصد برهم زدن امنیت کشور به جنگ و کشتار با یکدیگر اغوا یا تحریک کند، صرف‌نظر از اینکه موجب قتل و غارت بشود یا نشود، به یک تا پنج سال حبس محکوم می‌گردد.»

همان‌طور که مشاهده می‌شود، این ماده ناظر به تحریک عمومی مردم به خشونت و درگیری است. برخلاف ماده ۵۱۱ که بر تهدید به بمب‌گذاری تمرکز دارد، در اینجا تمرکز بر برهم زدن مستقیم نظم عمومی از طریق ترغیب به جنگ داخلی یا درگیری‌های خشونت‌آمیز است.

از آنجا که تهدید به بمب‌گذاری نیز می‌تواند در مواردی با اغوا و تحریک همراه شود (مثلاً تحریک مردم با انتشار شایعات بمب‌گذاری)، مرزهای این مواد در عمل ممکن است تداخل پیدا کنند، به‌ویژه در پرونده‌های مربوط به تروریسم یا اقدامات سازمان‌یافته ضد امنیت ملی.

📌 تفاوت ماده ۵۱۲ با ماده ۵۱۱ از منظر دکترین حقوقی

از منظر حقوقی، تفاوت‌های مهمی میان ماده ۵۱۲ و ۵۱۱ وجود دارد:

• موضوع ماده ۵۱۱: ناظر به تهدید یا ادعای بمب‌گذاری است، صرف‌نظر از اینکه تهدید واقعی یا عملی شود.

• موضوع ماده ۵۱۲: تحریک عمومی مردم برای جنگ و خشونت است، حتی اگر خشونت رخ ندهد.

• مجازات ماده ۵۱۱: حبس شش ماه تا دو سال (با الزام به جبران خسارت)

• مجازات ماده ۵۱۲: حبس از یک تا پنج سال، بدون نیاز به تحقق نتیجه (جرم مطلق)

از نظر عنصر روانی نیز، در هر دو مورد، مرتکب باید قصد برهم زدن امنیت کشور را داشته باشد. بنابراین اگر فردی صرفاً با انگیزه شخصی یا انتقام دست به تحریک یا تهدید بزند، ممکن است مشمول این مواد نشود و در چارچوب مقررات دیگر، مانند مواد ۶۶۸ و ۶۶۹ مورد تعقیب قرار گیرد.

همچنین تبصره ماده ۵۱۲ بیان می‌کند که اگر متهم قبل از دستیابی نظام (احراز وقوع جرم) توبه کرده باشد، مشمول این ماده نخواهد بود؛ شرطی که نوعی تساهل در برخورد با توبه‌کنندگان پیش از وقوع جرم را نشان می‌دهد.

استثنائات در اجرای ماده ۵۱۱ (وسایل نقلیه شخصی، نجات جان مردم)

اجرای دقیق و منصفانه ماده ۵۱۱ قانون مجازات اسلامی مستلزم توجه به برخی نکات و استثنائات تفسیری است. قانون‌گذار اگرچه با هدف صیانت از امنیت کشور این جرم را به‌طور جدی مجازات کرده، اما در موارد خاص، حدود اجرای آن را محدود یا مشروط کرده است.

❌ تهدید نسبت به وسایل نقلیه شخصی

ماده ۵۱۱ صراحتاً اشاره به «هواپیما، کشتی و وسایل نقلیه عمومی» دارد. بنابراین:

• تهدید به بمب‌گذاری در اتومبیل شخصی، تاکسی یا موتور سیکلت، مشمول این ماده نمی‌شود؛ چون وسایل نقلیه مذکور، عمومی محسوب نمی‌شوند.

• در چنین مواردی، اگر تهدید با هدف اخاذی یا ترساندن صورت گیرد، باید بر اساس مواد ۶۶۸ یا ۶۶۹ مورد رسیدگی قرار گیرد.

❌ ادعای واقعی و نجات‌دهنده، جرم نیست

اگر فردی ادعای بمب‌گذاری در وسایل عمومی را مطرح کند، اما این ادعا واقعیت داشته باشد و با هدف نجات جان مردم یا جلوگیری از وقوع حادثه انجام شده باشد:

• نه‌تنها جرم محسوب نمی‌شود،

• بلکه می‌تواند مصداق اقدام شجاعانه و موجه تلقی شود.

در چنین شرایطی، سوء نیت خاص (قصد اخلال در امنیت یا تشویش اذهان عمومی) وجود ندارد و عنصر روانی جرم مخدوش می‌شود.

✅ شمول یا عدم شمول در فرض وجود انگیزه‌های شخصی

اگر تهدید به بمب‌گذاری با اهداف شخصی مانند انتقام، ترساندن یک فرد خاص، گرفتن سند، اخاذی یا تهدید خانوادگی صورت گیرد، ملاک بررسی، انگیزه فرد خواهد بود:

• در صورتی که امنیت عمومی هدف قرار نگرفته باشد و تهدید صرفاً برای رسیدن به مقاصد فردی باشد، این رفتار ممکن است مشمول ماده ۵۱۱ نباشد.
• در این فرض، قاضی باید از مواد عمومی‌تر مانند ۶۶۸ یا ۶۶۹ برای صدور رأی استفاده کند.
• اما اگر همین تهدید باعث برهم خوردن نظم عمومی یا هراس گسترده در جامعه شود، حتی با وجود انگیزه شخصی، می‌تواند تحت ماده ۵۱۱ هم قابل تعقیب باشد.

نحوه شکایت و رسیدگی به جرم تهدید به بمب‌گذاری

در صورت وقوع جرم تهدید به بمب‌گذاری، شاکی اعم از اشخاص حقیقی یا نهادهای دولتی، می‌توانند با طی مراحل قانونی نسبت به طرح شکایت و پیگیری آن اقدام کنند. این روند از مرحله ثبت شکایت تا صدور حکم قطعی و اجرای آن، تابع قواعد آیین دادرسی کیفری است.

📝 مراحل ثبت شکواییه در سامانه ثنا

برای شروع فرآیند رسیدگی به این جرم، اقدامات زیر ضروری است:

1. ثبت‌نام در سامانه ثنا (sana.adliran.ir): فرد باید در این سامانه حساب کاربری ایجاد کند و احراز هویت انجام دهد. این کار از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی یا به‌صورت آنلاین ممکن است.

2. تنظیم شکواییه رسمی: شاکی باید متن شکواییه خود را بر اساس موضوع «تهدید به بمب‌گذاری» تنظیم کند. در شکواییه، مشخصات تهدیدکننده (در صورت شناخت)، زمان، نحوه و نوع تهدید، وسایل نقلیه یا اماکن مورد تهدید و دلایل و مستندات ارائه می‌شود.

3. ثبت شکایت در دفاتر خدمات قضایی: پس از آماده‌سازی شکواییه، شاکی به یکی از دفاتر خدمات قضایی مراجعه می‌کند و با ارائه مدارک لازم و پرداخت هزینه دادرسی، شکایت را به دادسرا ارسال می‌نماید.

4. ارائه مستندات و ادله: هرگونه پیام، تماس صوتی، کلیپ، تصویر، پیامک یا فایل الکترونیکی حاوی تهدید، باید ضمیمه پرونده شود تا مقام قضایی بتواند بررسی لازم را انجام دهد.

📝 فرآیند رسیدگی در دادسرا و دادگاه

پس از ثبت شکواییه:

• دادسرا پرونده را بررسی می‌کند و در صورت وجود ادله کافی، قرار جلب به دادرسی صادر می‌شود.
• اگر تهدید انجام‌شده ناظر به امنیت کشور باشد (طبق ماده ۵۱۱)، پرونده به دادگاه انقلاب ارسال می‌شود.
• در صورتی که تهدید با انگیزه‌های شخصی و بدون هدف امنیتی باشد (مطابق مواد ۶۶۸ یا ۶۶۹)، پرونده در دادگاه کیفری دو رسیدگی می‌شود.
• دادگاه با بررسی محتویات پرونده، دفاعیات متهم و نظر دادسرا، حکم مقتضی را صادر خواهد کرد.

📝 نکات ویژه در رسیدگی

• چنانچه تهدید دارای جنبه عمومی باشد (یعنی تهدیدکننده امنیت عمومی را هدف گرفته باشد)، لزومی به شکایت شاکی خصوصی نیست و دادستان رأساً ورود می‌کند.

• اگر ادله کافی برای انتساب جرم به متهم وجود نداشته باشد، قرار منع تعقیب صادر شده و پرونده مختومه می‌شود.

• پس از صدور حکم قطعی، پرونده به واحد اجرای احکام ارجاع می‌شود تا مجازات اجرا گردد.

سوالات متداول

در ادامه این مطلب سوالات متداول پیرامون جرم بمب گذاری و تهدید به آن را مشاهده می فرمایید که در قالب مشاوره حقوقی آنلاین مطرح شده است:

❓اگر کسی برای شوخی یا سرگرمی تهدید به بمب‌گذاری در فرودگاه کند، مرتکب جرم شده است؟
✅ بله. حتی اگر تهدید به بمب‌گذاری از روی شوخی یا برای تفریح انجام شود، چون موجب ترس عمومی و اخلال در امنیت فرودگاه می‌شود، طبق ماده ۵۱۱ قانون مجازات اسلامی، مرتکب به ۶ ماه تا ۲ سال حبس و جبران خسارات محکوم خواهد شد. قصد واقعی به بمب‌گذاری ملاک نیست؛ بلکه ایجاد رعب و تشویش اذهان عمومی کافی است.

❓اگر فردی ادعا کند که وسیله‌ای بمب‌گذاری شده، اما ادعایش واقعی باشد، آیا مجازات می‌شود؟
✅ خیر. اگر ادعا حقیقت داشته باشد و فرد با نیت اطلاع‌رسانی برای جلوگیری از خطر، به مراجع ذی‌صلاح هشدار دهد، نه‌تنها مجازات نمی‌شود بلکه می‌تواند مورد تقدیر هم قرار گیرد. ماده ۵۱۱ در خصوص ادعای دروغین صحبت می‌کند؛ دروغ بودن ادعا و سوءنیت، شرط تحقق جرم است.

❓اگر کسی پیام تهدیدآمیز در فضای مجازی منتشر کند که «فلان اتوبوس بمب‌گذاری شده»، اما واقعیت نداشته باشد، آیا مجازات می‌شود؟
✅ بله. انتشار چنین پیام‌هایی، مصداق ادعای کذب بمب‌گذاری با هدف تشویش اذهان عمومی است. مطابق ماده ۵۱۱، حتی اگر تهدید یا ادعا از طریق شبکه‌های اجتماعی مطرح شود، باز هم جرم واقع شده و مرتکب، مشمول حبس و جبران خسارت خواهد بود.

❓آیا تهدید به بمب‌گذاری در ماشین شخصی هم جرم محسوب می‌شود؟
✅ تهدید به بمب‌گذاری در خودروی شخصی، مشمول ماده ۵۱۱ نیست؛ چون این ماده فقط درباره وسایل نقلیه عمومی (مثل هواپیما، کشتی، اتوبوس، قطار و…) است. اما چنین تهدیدی اگر با انگیزه اخاذی، ارعاب یا انتقام صورت گیرد، می‌تواند طبق ماده ۶۶۸ یا ۶۶۹ جرم‌انگاری شده و با مجازات حبس و شلاق روبرو شود.

❓برای شکایت از فردی که تهدید به بمب‌گذاری کرده، چه باید کرد؟
✅ ابتدا باید در سامانه ثنا ثبت‌نام کرده و هویت خود را احراز کنید. سپس شکواییه‌ای تنظیم کرده و با ارائه مدارک تهدید (پیامک، صدا، تصویر، یا شاهد)، به دفاتر خدمات قضایی مراجعه کنید. شکایت به دادسرا ارسال شده و در صورت وجود ادله کافی، پرونده به دادگاه انقلاب یا کیفری دو ارسال می‌شود. در صورت تهدید علیه امنیت عمومی، حتی بدون شکایت شاکی هم قابل پیگرد خواهد بود.