در دنیای کاری امروز، استعفا دادن از شغل بهعنوان یکی از راههای پایان دادن به همکاری بین کارمند و کارفرما شناخته میشود. اما برخلاف تصور برخی افراد، استعفا اقدامی ساده و بدون قاعده نیست. همانطور که شروع همکاری نیازمند رعایت قوانین و تنظیم قرارداد است، قطع همکاری نیز باید در چارچوب مقررات قانونی انجام شود.
استعفا از کار، چه در بخش خصوصی و چه در سازمانهای دولتی، شرایط و مراحل خاص خود را دارد و اگر بهدرستی انجام نشود، ممکن است پیامدهای حقوقی و مالی برای فرد به همراه داشته باشد. همچنین گاهی افراد بدون ارائه استعفای رسمی، بهصورت ناگهانی کار خود را ترک میکنند که در قانون کار با عنوان «ترک کار» شناخته شده و تبعات متفاوتی دارد. در این مقاله، قصد داریم به بررسی دقیق مفهوم استعفا، تفاوت آن با ترک کار، قوانین مربوط به هر یک، نحوه نگارش نامه استعفا و آثار حقوقی ناشی از عدم رعایت این ضوابط بپردازیم.
استعفا از کار چیست و چه تفاوتی با ترک کار دارد؟
استعفا به معنای درخواست داوطلبانه فرد برای پایان همکاری با یک مجموعه کاری است که باید در قالب یک نامه رسمی و کتبی به کارفرما یا مسئول منابع انسانی تحویل داده شود. استعفا معمولا با اعلام قبلی (معمولاً یک ماه) انجام میشود و طی آن کارمند تعهد دارد تا زمان تعیینشده به کار ادامه دهد تا فرایند انتقال وظایف به فرد جایگزین بهدرستی انجام شود.
در مقابل، ترک کار حالتی است که فرد بدون اطلاعرسانی، بدون ارائه نامه رسمی و بدون رعایت فاصله زمانی قانونی، ناگهان محل کار را ترک کرده و حاضر به ادامه کار نمیشود. ترک کار برخلاف استعفا، نهتنها فاقد وجاهت قانونی است، بلکه میتواند خسارتبار نیز باشد؛ زیرا در صورت ترک کار، کارفرما ممکن است بابت فسخ یکطرفه قرارداد به مراجع حل اختلاف مراجعه کرده و کارمند را به پرداخت خسارت ملزم کند.
در واقع تفاوت اصلی استعفا و ترک کار، در رعایت تشریفات قانونی و شیوه قطع همکاری است. استعفا فرآیندی رسمی و قانونی است، اما ترک کار نوعی تخلف محسوب میشود که تبعات منفی برای کارمند خواهد داشت؛ از جمله محرومیت از حقوق و مزایا، عدم دریافت بیمه بیکاری و سابقه منفی در سوابق استخدامی.
قوانین استعفا در کارمندان رسمی دولت و شرکتهای خصوصی
قوانین استعفا در ایران بسته به نوع قرارداد کارمندان، متفاوت است. افراد شاغل در سازمانهای دولتی تابع «قانون استخدام کشوری» هستند، در حالی که کارمندان شرکتهای خصوصی مشمول «قانون کار» میباشند. در ادامه به بررسی مقررات هر یک میپردازیم:
- قانون استعفا در کارمندان رسمی دولت
بر اساس ماده ۶۴ قانون استخدام کشوری، کارمند رسمی میتواند با یک ماه اعلام قبلی، درخواست استعفای خود را به اداره مربوطه ارائه دهد. این استعفا زمانی قانونی و قطعی محسوب میشود که دستگاه مربوطه با آن موافقت کند و حکم رسمی مبنی بر پذیرش استعفا صادر نماید. در غیر این صورت و در صورت عدم پاسخ تا پایان مهلت یک ماه، درخواست استعفا مردود تلقی میشود و کارمند میتواند به دیوان عدالت اداری شکایت کند.
برای اطلاعات بیشتر می توانید مطلب استعفای کارمندان رسمی دولت را بررسی نمایید که به صورت کامل به این موضوع پرداخته شده است.
- قانون استعفا در کارگران و کارکنان بخش خصوصی
مطابق ماده ۲۱ قانون کار، یکی از موارد خاتمه قرارداد، استعفای کارگر است. بر این اساس، کارگر باید یک ماه قبل استعفای خود را به صورت کتبی به کارفرما اطلاع دهد و تا پایان این مدت نیز به فعالیت خود ادامه دهد. همچنین طبق تبصره این ماده، در صورت پشیمانی، کارگر میتواند تا ۱۵ روز پس از اعلام کتبی استعفا، آن را پس بگیرد و استعفا بیاثر خواهد شد.
این تفاوتها باعث میشود که کارمندان برای قطع همکاری، الزاماً با نوع قرارداد خود آشنا باشند و فرآیند استعفا را بر اساس چارچوب قانونی درست انجام دهند تا دچار پیامدهای بعدی نشوند.
در جدول زیر می توانید تفاوت های این 2 را مشاهده فرمایید:
ویژگیها | مشاغل دولتی (قانون استخدام کشوری) | مشاغل خصوصی (قانون کار) |
---|---|---|
نوع قانون حاکم | قانون استخدام کشوری / مدیریت خدمات کشوری | قانون کار مصوب ۱۳۶۹ |
الزام به اعلام قبلی | بله، حداقل یک ماه قبل از تاریخ مدنظر استعفا | بله، حداقل یک ماه قبل از ترک کار |
لزوم صدور حکم رسمی برای پذیرش | بله، فقط با موافقت کتبی سازمان (حکم رسمی) معتبر است | خیر، صرف ارائه کتبی و طی مدت یکماهه کفایت میکند |
حق اعتراض به رد استعفا | بله، در صورت عدم پذیرش میتوان در دیوان عدالت اداری شکایت کرد | معمولاً نیاز به شکایت خاص نیست، ولی قابل پیگیری در مراجع کارگری است |
امکان پس گرفتن استعفا | در قانون تصریح نشده، اما پیش از صدور حکم میتوان مذاکره کرد | بله، تا ۱۵ روز پس از اعلام استعفا امکان انصراف وجود دارد |
تحویل رونوشت به شورا یا نماینده | الزام خاصی ندارد | بله، باید به شورای اسلامی کارگاه یا نماینده کارگران تحویل شود |
تاثیر در مزایا و سنوات در صورت ترک بدون رعایت قانون | معمولاً بر سنوات تأثیرگذار نیست اما ممکن است محدودیت در استخدام مجدد ایجاد شود | موجب محرومیت از مزایا، سنوات و حتی طرح شکایت از سوی کارفرما |
عواقب ترک کار غیرقانونی چیست؟
ترک کار به معنای قطع همکاری یکطرفه و بدون رعایت ضوابط قانونی و تشریفات لازم است. چنین اقدامی از سوی کارگر یا کارمند میتواند پیامدهای جدی برای او به همراه داشته باشد. در ادامه به مهمترین تبعات ترک کار غیرقانونی میپردازیم:
۱. محرومیت از حقوق و مزایا
در صورت ترک کار، کارفرما میتواند از پرداخت آخرین حقوق یا مزایای کارگر خودداری کند، بهویژه اگر کارگر بدون اطلاع قبلی محل کار را ترک کرده باشد. این امر در قانون کار به عنوان قصور در انجام وظیفه تلقی شده و از نظر قانونی حق کارفرما برای عدم پرداخت مطالبات تثبیت میشود.
۲. از دست دادن حق سنوات
بر اساس قانون کار، ترک کار بدون رعایت مراحل استعفا و اعلام قبلی، میتواند موجب محرومیت کارمند از حق سنوات پایان خدمت شود. بهویژه در قراردادهای دائمی، در صورت اثبات ترک کار، هیچ مزایای پایان همکاری به فرد تعلق نمیگیرد.
۳. عدم امکان دریافت بیمه بیکاری
مطابق ماده ۲ قانون بیمه بیکاری، تنها بیکاریهای غیرارادی مشمول بیمه بیکاری میشود. در نتیجه اگر فرد بهصورت داوطلبانه از کار خارج شده یا ترک کار کرده باشد، بیمه بیکاری به او تعلق نمیگیرد.
۴. مسئولیت حقوقی و جبران خسارت به کارفرما
کارفرما در صورت ترک کار کارگر، میتواند با ارائه دلایل و مدارک به مراجع حل اختلاف وزارت کار مراجعه و درخواست جبران خسارت ناشی از فسخ یکطرفه قرارداد را مطرح کند. اگر ترک کار موجب ضرر و زیان مالی به مجموعه شده باشد، کارگر ممکن است به پرداخت خسارت محکوم شود.
۵. خدشهدار شدن سابقه شغلی
ترک کار بدون رعایت موازین حرفهای، باعث ایجاد سابقه منفی در پرونده شغلی فرد میشود و ممکن است در آینده برای استخدام در شرکتهای دیگر یا دریافت معرفینامه با مشکل مواجه گردد.
چگونه به صورت قانونی از کار استعفا دهیم؟
استعفا فرآیندی قانونی برای قطع همکاری با یک مجموعه است که باید مطابق با مقررات مشخصی انجام شود. رعایت این مراحل نهتنها از بروز مشکلات حقوقی جلوگیری میکند بلکه روابط کاری و حرفهای فرد را نیز حفظ مینماید. در ادامه به مراحل قانونی استعفا از کار اشاره میکنیم:
۱. تنظیم نامه استعفای کتبی
اولین گام برای استعفا، نوشتن یک نامه رسمی و کتبی است. این نامه باید خطاب به مدیر یا کارفرما باشد و در آن علت استعفا، تاریخ مورد نظر برای ترک کار و تشکر از فرصت همکاری ذکر شود. استعفاهای شفاهی یا پیامکی وجاهت قانونی ندارند و قابل استناد نیستند.
۲. رعایت مهلت یک ماهه ادامه کار
مطابق تبصره ماده ۲۱ قانون کار، کارگری که قصد استعفا دارد باید یک ماه پس از ارائه استعفا نامه همچنان به کار ادامه دهد تا فرصت جایگزینی برای کارفرما فراهم شود. ترک کار قبل از این مدت، ترک کار غیرقانونی محسوب میشود.
۳. ثبت استعفا در شورای اسلامی کار
کارگر موظف است یک نسخه از نامه استعفا را به شورای اسلامی کارگاه یا انجمن صنفی نیز تحویل دهد. این امر به مستندسازی رسمی اقدام کارگر و جلوگیری از ادعاهای خلاف واقع کمک میکند.
۴. پس گرفتن استعفا تا ۱۵ روز
اگر کارگر در مدت ۱۵ روز از ارائه نامه استعفا پشیمان شود، میتواند استعفای خود را پس بگیرد. در این حالت استعفا بیاثر تلقی شده و روند همکاری بدون وقفه ادامه مییابد.
۵. دریافت پاسخ کتبی کارفرما
کارفرما موظف است در بازه مشخص نسبت به رد یا پذیرش استعفا پاسخ کتبی ارائه کند. در مواردی که پاسخی داده نشود، استعفا در موارد دولتی رد شده تلقی میشود و در موارد خصوصی به روال قرارداد بستگی دارد.
نمونه متن استعفا نامه قانونی
در این بخش نمونه متن استعفا نامه قانونی را مشاهده می فرمایید:
به نام خدا
تاریخ: ……………
ریاست محترم شرکت / اداره ………………………
با سلام و احترام
بدینوسیله اینجانب ……………… فرزند ……………… با شماره ملی ……………… و شماره پرسنلی ………………، شاغل در واحد / دپارتمان ………………، به موجب این نامه رسمی، استعفای خود را از سمت و همکاری با آن مجموعه محترم، اعلام میدارم.
علت استعفا: (اختیاری – میتوانید بنویسید: دلایل شخصی / شرایط خانوادگی / ادامه تحصیل / پیشنهاد شغلی بهتر و…)
بر اساس ماده ۲۱ قانون کار / ماده ۶۱ قانون استخدام کشوری، این استعفا از یک ماه پس از تاریخ ارائه، لازمالاجرا خواهد بود. خواهشمند است اقدامات لازم جهت تسویه حساب، صدور گواهی اشتغال و پایان همکاری در موعد مقرر انجام پذیرد.
با تشکر و آرزوی توفیق برای مجموعه محترم
امضاء و اثر انگشت
نام و نام خانوادگی: …………………
تاریخ: …………………
برای دانلود متن فوق می توانید بر روی نمونه متن استعفا نامه قانونی کلیک نمایید.
سوالات متداول
در این بخش سوالات متداول پیرامون استعفا از کار که توسط پرسشگران از مجموعه ایران لگال در قالب مشاوره حقوقی مطرح شده است را مشاهده می فرمایید:
❓ پس از یک ماه اشتغال در دستگاه اجرایی به دلیل عدم امنیت قصد استعفا دارم. برای انجام این کار چه اقداماتی باید انجام دهم؟
✅ ابتدا باید دلایل استعفای خود را به صورت رسمی و کتبی به مقام مافوق یا واحد منابع انسانی ارائه دهید. سپس منتظر پاسخ سازمان باشید. اگر با استعفا موافقت شود، لازم است به مدت یک ماه دیگر به کار ادامه دهید تا فرایند استعفا کامل گردد.
❓ اگر دو ماه پیش از عید استعفا دهم، عیدی و سنوات کی پرداخت میشود؟
✅ عیدی و سنوات شما براساس مدت زمان همکاری محاسبه شده و معمولاً هنگام تسویه حساب نهایی، همزمان با قطع همکاری یا حداکثر تا پایان سال پرداخت میشود.
❓ در قرارداد مشارکت در ساخت به عنوان حکم قرارداد بودم اما اکنون میخواهم استعفا دهم. آیا باید استعفا را به صورت اظهارنامه یا دستنوشته ارسال کنم؟
✅ بهترین روش ارسال استعفا، استفاده از اظهارنامه رسمی است. این شیوه از نظر حقوقی معتبرتر است و در صورت بروز اختلافات آینده نیز قابل استناد خواهد بود.
❓ عضو هیات علمی دانشگاه با سند تعهد محضری هستم و قصد استعفا دارم. بهترین راهحل برای استعفا چیست؟
✅ اگرچه تعهد محضری معمولاً محدود به انتقال است، اما برای استعفا ممکن است محدودیتهایی وجود داشته باشد. توصیه میشود با یک مشاور حقوقی یا دفتر حقوقی دانشگاه مشورت کرده و فرایند قانونی استعفا را طبق آییننامه دانشگاه پیگیری کنید.
❓ فارغالتحصیل دانشگاه فرهنگیان هستم و به دلیل مشکلات با مسئولین قصد استعفا دارم. لطفاً راهنمایی کنید.
✅ در ابتدا سعی کنید مشکلات را از طریق گفتوگو با مسئولان حل کنید. اگر نتیجهای حاصل نشد و قصد استعفا داشتید، لازم است به صورت کتبی و رسمی درخواست استعفا داده و مراحل قانونی آن را از طریق آموزش و پرورش پیگیری نمایید.
❓ فرهنگی هستم و تعهد ۸ سالهام پایان یافته است. قصد دارم در کنکور شرکت کنم و از آموزش و پرورش استعفا دهم. چه کاری باید انجام دهم؟
✅ پس از پایان تعهد خدمتی، شما مجاز به ترک شغل هستید. کافی است استعفای رسمی خود را به اداره آموزش و پرورش محل خدمت ارائه و پس از موافقت، تسویه حساب و مدارک لازم را برای قطع همکاری دریافت کنید.
برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید را وکلای ما در ایران لگال تماس حاصل فرمایید.