در دنیای پیچیده روابط زناشویی، جدایی و طلاق یکی از مهم‌ترین و چالش‌برانگیزترین مراحل حقوقی و عاطفی است که بسیاری از زوج‌ها ممکن است با آن مواجه شوند. یکی از موضوعات پر اهمیت و البته پر ابهام در زمان طلاق، مسئله تقسیم اموال میان زن و شوهر است. بسیاری از افراد تصور می‌کنند که پس از طلاق، اموال به‌طور مساوی و خودکار میان طرفین تقسیم می‌شود، اما واقعیت حقوقی چیز دیگری است.
در حقوق ایران، اصل استقلال مالی زن و مرد به رسمیت شناخته شده است و هر یک از زوجین نسبت به دارایی خود، چه در دوران زوجیت و چه پس از آن، حق تصرف و مالکیت کامل دارند. با این حال، در موارد خاص و طبق شروط مندرج در عقدنامه، ممکن است مرد پس از طلاق ملزم به انتقال بخشی از دارایی خود به زن شود. این شرط، که با عنوان شرط تنصیف یا شرط انتقال تا نصف دارایی شناخته می‌شود، تنها در صورت تحقق شرایط خاصی اجرایی خواهد بود.
در این مقاله به‌صورت جامع و مرحله‌به‌مرحله به بررسی قانون تقسیم اموال بعد از طلاق، شرایط گرفتن نصف اموال مرد بعد از طلاق، آنچه که در طلاق به زن تعلق می‌گیرد، و همچنین مقایسه‌ای با تقسیم اموال در کشورهای اروپایی می‌پردازیم. همچنین به ابهامات قانونی و اختلاف نظرهای قضایی در این زمینه اشاره خواهیم کرد تا خواننده بتواند با آگاهی کامل، از حقوق قانونی خود دفاع کند یا تصمیمات درستی بگیرد.
تقسیم اموال بعد از طلاق چگونه انجام می‌شود؟
در حقوق ایران، تقسیم اموال پس از طلاق یک قاعده خودکار و قطعی نیست. برخلاف تصور رایج، صرف وقوع طلاق به معنای الزام قانونی برای تقسیم دارایی‌های زوجین نیست، مگر در موارد استثنایی و خاص.
⚖️ اصل استقلال مالی زن و مرد در قانون
طبق ماده ۱۱۱۸ قانون مدنی، زن در دارایی خود استقلال کامل دارد؛ یعنی می‌تواند در اموال خود اعم از منقول یا غیرمنقول، چه قبل از ازدواج و چه پس از آن، به‌طور مستقل تصمیم بگیرد. مرد نیز از همین حق برخوردار است. این اصل قانونی نشان می‌دهد که حتی با وجود تاهل، مالکیت مالی افراد مختل نمی‌شود و پس از طلاق نیز ادامه می‌یابد.
بنابراین در حالت عادی، زن و مرد پس از طلاق همان اموالی را خواهند داشت که پیش از طلاق متعلق به آن‌ها بوده یا به نام آن‌ها ثبت شده است. به عبارت دیگر، اموالی که صرفاً به نام مرد است، به‌صورت پیش‌فرض به زن منتقل نمی‌شود و بالعکس.
📌 تقسیم اموال: توافق، شرط یا الزام قانونی؟
با وجود اصل استقلال مالی، سه مسیر برای تقسیم اموال بعد از طلاق وجود دارد:
-
توافق زوجین: در طلاق توافقی، طرفین می‌توانند با هم توافق کنند که بخشی از اموال به هر یک از آن‌ها منتقل شود. این توافق در حکم دادگاه درج شده و قابلیت اجرا دارد.
-
وجود شرط تنصیف در عقدنامه: اگر مرد شرط انتقال تا نصف دارایی را هنگام ازدواج امضا کرده باشد و شرایط آن نیز محقق شود (مانند عدم تقصیر زن و طلاق به درخواست مرد)، دادگاه می‌تواند حکم به انتقال بخشی از دارایی مرد به زن بدهد.
-
مطالبه حقوق مالی زن: مانند مهریه، اجرت‌المثل ایام زوجیت یا نفقه، که زن می‌تواند آن‌ها را بدون ارتباط به شرط تقسیم اموال از طریق دادگاه درخواست کند.
بنابراین، برخلاف برخی نظام‌های حقوقی که طلاق به‌معنای تقسیم قانونی اموال است، در ایران تقسیم اموال بعد از طلاق فقط در صورت توافق یا تحقق شرط خاص امکان‌پذیر است.
گرفتن نصف اموال مرد بعد از طلاق چه شرایطی دارد؟
یکی از پرمناقشه‌ترین پرسش‌هایی که در جریان طلاق به‌ویژه از سوی زنان مطرح می‌شود، این است که آیا می‌توانند نصف اموال مرد را پس از طلاق دریافت کنند؟ پاسخ این سؤال در حقوق ایران، در چارچوب مفهومی تحت عنوان «شرط انتقال تا نصف دارایی» یا همان شرط تنصیف اموال مطرح می‌شود؛ شرطی که در اغلب قباله‌های ازدواج به‌صورت چاپی وجود دارد اما تحقق آن منوط به شرایطی خاص است.
📌 شرط تنصیف دارایی چیست؟
مطابق ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی، زوجین می‌توانند در ضمن عقد نکاح یا عقد لازم دیگر، هر شرطی را که مخالف با مقتضای ذات عقد نباشد، درج و امضا کنند. یکی از مهم‌ترین شروطی که به نفع زن قابل درج است، شرط انتقال تا نصف دارایی مرد است.
در این شرط آمده است که اگر طلاق به درخواست مرد باشد و ناشی از تخلف زن از وظایف زناشویی یا سوءرفتار او نباشد، مرد موظف است تا نصف دارایی موجود خود را که در دوران زندگی مشترک به دست آورده یا معادل آن را، به صورت بلاعوض به زن منتقل کند.
اما برخلاف تصور عمومی، این انتقال نصف اموال یک قاعده قطعی و همیشگی نیست و صرفاً در صورت وجود و امضای این شرط و تحقق سایر شرایط زیر، قابلیت اجرا دارد.
⚖️ شرایط لازم برای گرفتن نصف اموال مرد
برای اینکه زن بتواند از شرط تنصیف دارایی بهره‌مند شود، همه شرایط زیر باید وجود داشته باشند:
- شرط تنصیف باید در عقدنامه درج و توسط شوهر امضا شده باشد.
- طلاق باید به درخواست مرد باشد، نه زن و نه طلاق توافقی.
- تقصیر زن در طلاق باید منتفی باشد، یعنی زن از نظر دادگاه مرتکب نشوز، سوءرفتار یا ترک وظایف زناشویی نشده باشد.
- دارایی مورد انتقال باید در دوران زناشویی به دست آمده باشد.
- دارایی باید موجود و مشخص باشد، یعنی اگر مرد اموال خود را پیش از طلاق منتقل کرده باشد، امکان استناد به آن وجود ندارد.
❌ نکات مهم و استثنائات
- اموالی که مرد پیش از ازدواج داشته یا از طریق ارث، هدیه یا انتقال رایگان به او رسیده‌اند، مشمول این شرط نمی‌شوند.
- در صورت وجود بدهی‌های سنگین یا دارایی‌های غیرنقدی بدون سند رسمی، تشخیص میزان دقیق دارایی ممکن است با چالش مواجه شود.
- مرد می‌تواند با ارائه ادله کافی مانند اثبات عدم تمکین زن، مانع از اجرای این شرط شود.
در طلاق چه چیزهایی به زن تعلق می‌گیرد؟
طلاق، علاوه بر فروپاشی رابطه زوجیت، حقوق و تعهدات مالی متعددی را برای زن و شوهر به‌همراه دارد. در این میان، حقوق مالی زن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و قانون برای حمایت از او، ابزارها و سازوکارهای مشخصی را پیش‌بینی کرده است.
⚖️ مهریه: مهم‌ترین حق مالی زن
مهریه به‌عنوان دینی که بر ذمه مرد قرار دارد، به محض انعقاد عقد نکاح به مالکیت زن در می‌آید و حتی طلاق نیز این حق را از بین نمی‌برد. زن می‌تواند مهریه خود را در هر زمانی، چه پیش از طلاق، چه در حین و چه پس از آن، مطالبه کند.
در طلاق توافقی نیز امکان دریافت یا بخشیدن مهریه بر اساس توافق زوجین وجود دارد و دادگاه این توافق را در حکم طلاق منعکس می‌کند.
📌 اجرت‌المثل ایام زوجیت
اگر زن در طول زندگی مشترک، کارهایی انجام داده باشد که شرعاً بر عهده او نبوده است (مانند نظافت منزل، پخت‌وپز، مراقبت از فرزندان و…) و این کارها به درخواست شوهر انجام شده باشد و زن نیز قصد انجام رایگان نداشته باشد، استحقاق دریافت اجرت‌المثل ایام زوجیت را خواهد داشت.
مبلغ اجرت‌المثل بر اساس نظر کارشناس رسمی دادگستری، مدت زندگی مشترک، نوع و حجم فعالیت‌ها، و عرف جامعه تعیین می‌شود. در صورت عدم امکان محاسبه، دادگاه ممکن است مبلغی را تحت عنوان نحله تعیین کند.
📝 نفقه معوقه و نفقه ایام عده
در صورتی که مرد در دوران زوجیت نفقه زن را پرداخت نکرده باشد، زن می‌تواند نفقه‌های معوقه را حتی پس از طلاق نیز مطالبه کند.
همچنین در طلاق رجعی، مرد مکلف به پرداخت نفقه زن در مدت عده (تقریباً سه ماه) است. در سایر انواع طلاق، نفقه ایام عده تنها در صورت باردار بودن زن قابل پرداخت خواهد بود.
🔍 شرط تنصیف اموال، در صورت تحقق شرایط
همان‌طور که در بخش قبل اشاره شد، اگر در عقدنامه شرط تنصیف دارایی وجود داشته باشد و طلاق به درخواست مرد و بدون تخلف زن باشد، تا نصف اموال مرد که در ایام زوجیت به دست آمده، به زن تعلق می‌گیرد.
شرط تنصیف دارایی چیست و چگونه در طلاق اجرا می‌شود؟
یکی از پرکاربردترین شروط ضمن عقد نکاح که در سال‌های اخیر به‌طور پیش‌فرض در صفحه هشتم سند ازدواج درج می‌شود، شرطی با عنوان «انتقال تا نصف دارایی» است. این شرط که در عرف حقوقی با عنوان شرط تنصیف دارایی شناخته می‌شود، در صورت امضای زوج و تحقق شرایط آن، می‌تواند موجب انتقال بخشی از دارایی‌های مرد به زن شود.
📌 متن دقیق شرط تنصیف در عقدنامه چیست؟
متن چاپی این شرط در سند ازدواج به‌صورت زیر است:
«چنانچه طلاق بنا به درخواست زوجه نباشد و طبق تشخیص دادگاه، تقاضای طلاق ناشی از تخلف زن از وظایف همسری یا سوء اخلاق و رفتار وی نباشد، زوج مکلف است تا نصف دارایی موجود خود را که در ایام زناشویی با زوجه به دست آورده یا معادل آن را، به صورت بلاعوض به زوجه منتقل نماید.»
🔹 با توجه به این متن، شرط تنصیف شامل موارد زیر است:
- دارایی باید در زمان زندگی مشترک با زوجه به‌دست آمده باشد؛
- دارایی باید موجود باشد، نه منتقل‌شده یا تلف‌شده پیش از طلاق؛
- میزان انتقال «تا نصف» است و قاضی می‌تواند از ۱ تا ۵۰ درصد حکم بدهد.
⚖️ شرط تنصیف دارایی دین نیست
نکته‌ای که بسیاری از افراد از آن غافل‌اند این است که شرط تنصیف دارایی یک دین یا بدهی محسوب نمی‌شود و نمی‌توان آن را با مفاهیمی مثل مهریه، نفقه یا دیون مالی قیاس کرد. بنابراین:
- مرد نمی‌تواند به مستثنیات دین (مثل تنها خانه‌اش) استناد کند تا اموالش را از شمول این شرط خارج کند؛
- فرار از تنصیف دارایی با انتقال صوری اموال، جرم محسوب نمی‌شود، زیرا از لحاظ حقوقی، دین بر ذمه مرد ایجاد نشده است.
📝 امکان تغییر یا گسترش شرط تنصیف
طبق ماده ۱۱۱۹ قانون مدنی، طرفین عقد ازدواج می‌توانند هر شرطی را که خلاف مقتضای عقد نباشد درج کنند. بنابراین:
- می‌توان شرط تنصیف را به طلاق توافقی یا طلاق از طرف زن هم گسترش داد؛
- حتی می‌توان شرط کرد که نصف اموال زن نیز در صورت طلاق به مرد منتقل شود.
این انعطاف‌پذیری سبب شده شرط تنصیف دارایی به یکی از مهم‌ترین ابزارهای تنظیم روابط مالی در ازدواج تبدیل شود.
شرایط لازم برای تقسیم اموال مرد بعد از طلاق
اگرچه شرط تنصیف دارایی می‌تواند به نفع زن عمل کند، اما تحقق آن وابسته به رعایت دقیق مجموعه‌ای از شرایط قانونی و قضایی است. این شرط تنها در صورتی اجرا می‌شود که همه شرایط لازم به‌طور هم‌زمان محقق شده باشند.
⚖️ مهم‌ترین شرایط لازم برای اعمال شرط تنصیف
- ۱. امضای شرط توسط زوج در عقدنامه
اگر مرد هنگام عقد ازدواج، شرط تنصیف دارایی را امضا نکرده باشد، زن هیچ حقی نسبت به اموال او نخواهد داشت—even در صورت طلاق به درخواست مرد. - ۲. طلاق به درخواست شوهر باشد
در تقسیم اموال در طلاق توافقی یا به درخواست زن انجام گیرد، شرط تنصیف دارایی موضوعیت نخواهد داشت. این شرط صرفاً در طلاق یک‌طرفه از جانب مرد قابل اعمال است. -
عدم اثبات تقصیر زن در طلاق
اگر مرد بتواند در دادگاه اثبات کند که طلاق ناشی از تخلف زن از وظایف همسری یا سوء اخلاق و رفتار وی بوده، دادگاه این شرط را بی‌اثر خواهد دانست. رای تمکین یا مستندات سوءرفتار زن می‌تواند مانع از اجرای این شرط شود. -
اموال باید حاصل کار و تلاش در دوران زندگی مشترک باشند
دارایی‌هایی که مرد پیش از ازدواج کسب کرده یا از طریق ارث یا هبه به او منتقل شده‌اند، مشمول شرط تنصیف نمی‌شوند. فقط دارایی‌هایی که پس از عقد و در طول زندگی مشترک حاصل شده‌اند، مورد بررسی قرار می‌گیرند. -
دارایی باید هنگام طلاق موجود باشد
اگر مرد پیش از طلاق اموال خود را به دیگران منتقل کرده یا آن‌ها را از بین برده باشد، امکان اجرای شرط تنصیف نسبت به آن دارایی‌ها وجود ندارد. این موضوع باعث می‌شود بررسی دادگاه به اموال “موجود” در زمان طلاق محدود شود.
📌 ملاحظات قضایی در اجرای شرط
قاضی هنگام بررسی اجرای شرط تنصیف دارایی، به چند موضوع مهم توجه می‌کند:
- کل دارایی مثبت و منفی مرد (یعنی همراه با بدهی‌ها)؛
- وضعیت مالی زوجین، مدت زندگی مشترک، سن، سلامت، میزان مهریه و پرداخت آن؛
- انتقالات صوری یا کتمان اموال از سوی شوهر؛
- اسناد مالکیت و مستندات مالی موجود در زمان رسیدگی.
🔍 بنابراین حتی اگر همه شرایط ظاهری فراهم باشد، قاضی اختیار دارد که میزان دقیق سهم زن را از صفر تا پنجاه درصد تعیین کند. این موضوع سبب شده که شرط تنصیف دارایی، برخلاف ظاهر آن، واجد ابعاد قضایی و تفسیری پیچیده‌ای باشد.
ابهامات و چالش‌های قانونی در اجرای شرط تقسیم اموال
اگرچه شرط تنصیف دارایی در نگاه اول بسیار روشن به نظر می‌رسد، اما در عمل با چالش‌ها و ابهامات متعددی روبه‌رو است که گاه باعث سردرگمی طرفین و حتی قضات دادگاه می‌شود. بخش مهمی از این پیچیدگی‌ها ناشی از سکوت یا عدم شفافیت قوانین، و بخش دیگر حاصل تفسیرهای متفاوت قضایی است.
⚖️ مهم‌ترین ابهامات در اجرای شرط تنصیف
🔍 ۱. شناسایی دقیق اموال مرد
یکی از اصلی‌ترین چالش‌ها، دستیابی به فهرست کامل اموال مرد در زمان رسیدگی است. بسیاری از زنان اطلاع دقیقی از اموال همسر خود ندارند، به‌ویژه اگر اموال در قالب حساب‌های بانکی متعدد، سرمایه‌گذاری‌های غیرمستقیم یا دارایی‌های مخفی نگهداری شده باشند.
اگرچه برخی دادگاه‌ها از طریق اداره ثبت اسناد، بانک‌ها یا سازمان‌های دیگر استعلام‌های لازم را انجام می‌دهند، اما این فرآیند همیشه دقیق یا کامل نیست و بستگی زیادی به پیگیری وکیل زن دارد.
🔍 ۲. احراز بدهی‌ها و دارایی‌های منفی
شرط تنصیف دارایی، به جای اموال، بر کل دارایی (شامل بدهی‌ها) تأکید دارد. به همین دلیل اگر مرد بدهی‌هایی داشته باشد (اعم از رای قطعی یا تعهدات دیگر)، دادگاه ابتدا بدهی‌ها را از دارایی‌ها کسر می‌کند. اما:
-
برخی دادگاه‌ها فقط رأی قطعی محکومیت مالی را به عنوان بدهی معتبر می‌دانند؛
-
بعضی دیگر قراردادهای خصوصی، اسناد رسمی یا حتی فاکتورهای بدهی را نیز معتبر تلقی می‌کنند.
این تفاوت رویه باعث شده نتیجه دعوای تقسیم اموال در هر شعبه متفاوت باشد.
🔍 ۳. اثبات تقصیر زن یا نشوز
برای بی‌اثر کردن شرط تنصیف، مرد باید اثبات کند که طلاق به دلیل تخلف زن از وظایف زناشویی بوده است. برخی قضات تنها به رأی قطعی تمکین استناد می‌کنند، در حالی که برخی دیگر اظهارات شهود یا شواهد غیرمستقیم را نیز کافی می‌دانند. این تفاوت رویه می‌تواند بر سرنوشت پرونده تأثیر قابل‌توجهی داشته باشد.
🔍 ۴. انتقال صوری اموال قبل از طلاق
در برخی موارد، مرد پیش از اقدام به طلاق، دارایی‌های خود را به اعضای خانواده یا اشخاص ثالث منتقل می‌کند تا در زمان طلاق، چیزی به نامش نباشد. از آنجا که شرط تنصیف فقط شامل «اموال موجود» در زمان طلاق است، اموال منتقل‌شده معمولاً از دایره شمول شرط خارج می‌شوند.
البته اگر زن بتواند اثبات کند این انتقالات صوری بوده یا با هدف فرار از شرط انجام شده‌اند، امکان برگشت این اموال به چرخه رسیدگی وجود دارد؛ اما اثبات این موضوع، نیازمند ادله قوی، وکیل متخصص و پیگیری حقوقی فشرده است.
آیا ارث و اموال قبل از ازدواج هم مشمول شرط تنصیف می‌شود؟
یکی از پرسش‌های رایج در زمان بررسی تقسیم اموال پس از طلاق این است که آیا اموالی که مرد پیش از ازدواج داشته یا ارثی که در طول زندگی مشترک به او رسیده، نیز مشمول شرط تنصیف دارایی می‌شود یا خیر؟ پاسخ این پرسش از منظر قانونی روشن ولی در رویه قضایی گاهی محل اختلاف است.
⚖️ ملاک زمان تملک و نوع منبع دارایی
بر اساس متن صریح شرط تنصیف دارایی در سند ازدواج، تنها اموالی شامل این شرط می‌شوند که در ایام زناشویی با زوجه به‌دست آمده باشند. بنابراین:
- اموالی که پیش از عقد نکاح به مالکیت شوهر درآمده‌اند (اعم از ملک، خودرو، حساب بانکی، سهام و…) مشمول شرط انتقال نیستند؛
- همچنین اموالی که از طریق ارث، هدیه، یا صلح بلاعوض به شوهر رسیده‌اند—even اگر در دوران زناشویی به دست آمده باشند—در عرف قضایی معمولاً مشمول شرط تنصیف محسوب نمی‌شوند.
📝 تفاوت در رویه قضایی
در برخی دادگاه‌ها، ارث نیز به عنوان بخشی از دارایی بررسی می‌شود و اگر قاضی تشخیص دهد که ارزش افزوده‌ای در دوران زوجیت به آن افزوده شده، ممکن است بخشی از آن را در ارزیابی کلی لحاظ کند.
برای مثال:
اگر شوهر ملکی را از پدرش به ارث برده باشد ولی در طول زندگی مشترک آن را بازسازی کرده یا به ملک تجاری تبدیل کرده باشد، قاضی ممکن است بخشی از این ارزش افزوده را نتیجه تلاش در دوران زناشویی بداند.
اما در مجموع، رویه غالب این است که ارث و اموال قبل از ازدواج مشمول شرط تنصیف نیستند، مگر آنکه زن بتواند اثبات کند که منبع مالی اولیه تغییر یافته یا مرد در طول زندگی مشترک آن را به دارایی جدیدی تبدیل کرده است که از نظر حقوقی، ماهیت جداگانه‌ای دارد.
تقسیم اموال بعد از طلاق در اروپا چه تفاوتی با ایران دارد؟
برخلاف حقوق ایران که تقسیم اموال پس از طلاق فقط در صورت وجود توافق یا شرط ضمن عقد انجام می‌شود، در بسیاری از کشورهای اروپایی، این موضوع به‌صورت قاعده قانونی و پیش‌فرض در نظر گرفته شده است. تفاوت در رویکردهای حقوقی، فرهنگی و اقتصادی سبب شده مقررات مربوط به تقسیم اموال در اروپا ساختار متفاوتی داشته باشد.
⚖️ نظام‌های حقوقی رایج در اروپا در مورد تقسیم اموال
در اتحادیه اروپا، بسته به کشور مورد نظر، دو رویکرد اصلی درباره تقسیم دارایی‌های زوجین پس از طلاق وجود دارد:
۱. نظام اشتراک اموال (Community Property)
در این نظام که در کشورهایی مانند فرانسه، اسپانیا، ایتالیا، پرتغال و بلژیک رایج است، اصل بر این است که تمام دارایی‌هایی که در دوران ازدواج به‌دست آمده‌اند، دارایی مشترک محسوب می‌شوند. در صورت طلاق:
-
به‌طور پیش‌فرض، اموال بین زن و شوهر به‌طور مساوی (۵۰/۵۰) تقسیم می‌شود؛
-
این قاعده حتی در صورت عدم توافق، به‌صورت قانونی اعمال می‌شود؛
-
استثنائاتی نظیر ارث یا هدیه‌های شخصی وجود دارد که از شمول تقسیم خارج می‌شوند.
۲. نظام تفکیک اموال (Separation of Property)
در کشورهایی مانند آلمان، انگلستان، سوئد و هلند، اصل بر مالکیت مستقل زوجین است و قانون، دارایی‌های هر فرد را متعلق به خود او می‌داند. با این حال:
-
در صورت طلاق، دادگاه می‌تواند بر اساس مدت زندگی مشترک، میزان مشارکت مالی یا خانوادگی هر طرف و وضعیت اقتصادی بعد از طلاق، احکامی مبنی بر تقسیم منصفانه (و نه لزوماً مساوی) صادر کند؛
-
توافقات قبل از ازدواج (Prenuptial Agreements) نقش مهمی در تعیین نحوه تقسیم اموال ایفا می‌کنند.
📌 تفاوت بنیادین با حقوق ایران
- در ایران، اصل بر عدم تقسیم اموال است، مگر در صورت شرط یا توافق؛
- در اروپا، در بسیاری از نظام‌های حقوقی، اصل بر اشتراک اموال دوران زوجیت است، مگر اینکه خلاف آن شرط شده باشد؛
- در ایران، رسیدگی به اموال زوجین پر از ابهام، تفسیر قضایی و اختلاف رویه است، اما در بسیاری از کشورهای اروپایی، چارچوب‌های روشن و استانداردی برای آن وجود دارد.
سوالات متداول
در این قسمت از مقاله سوالات متداول پیرامون تقسیم اموال پس از طلاق که توسط پرسشگران از مجموعه ایران لگال در قالب مشاوره حقوقی تلفنی مطرح شده است را مشاهده می فرمایید:
❓ اگر مالی بعد از ازدواج به نام زوجه باشد، آیا زوج می‌تواند بعد از طلاق درخواست نصف دارایی‌های زوجه را بدهد؟
✅ خیر. اموالی که به نام زن ثبت شده‌اند، متعلق به اوست و مرد حقی نسبت به آن‌ها ندارد. اما اگر مرد بتواند اثبات کند که این اموال به زن بخشیده شده‌اند و قصد بازپس‌گیری دارد (مثلاً به استناد رجوع در هبه)، باید از طریق دادگاه و با کمک وکیل اقدام کند.
❓ تقسیم اموال در طلاق چگونه است؟ من در سال ۹۶ عقد کردم، ۵ ماه بعد خانه خریدم و یک سال و ۳ ماه بعد به خانه خودم رفتم. آیا ممکن است خانه بابت مهریه فروخته شود؟
✅ هر مالی که بعد از ازدواج با تلاش مالی مرد یا زوجین خریداری شده باشد، در صورت وجود شرط تنصیف در عقدنامه، ممکن است تا ۵۰ درصد به زن تعلق گیرد. همچنین اگر خانه به نام مرد باشد، زوجه می‌تواند آن را بابت مهریه توقیف کند و در صورت لزوم، فروش ملک با حکم دادگاه انجام شود.
❓ اگر زنی چت سکسی داشته باشد، آیا در هنگام طلاق نصف اموال مرد به او تعلق می‌گیرد؟ چت‌ها با شماره موبایل خودش نبوده است.
✅ اگر طلاق هنوز ثبت نشده و مرد بتواند اثبات کند که زن مرتکب سوءرفتار شده و این رفتار علت طلاق است، دادگاه ممکن است شرط تنصیف دارایی را بی‌اثر بداند. اثبات این امر نیازمند ادله قابل‌قبول و نظر قاضی است. حتماً در این مورد با وکیل متخصص مشورت کنید.
❓ آیا اموالی که بعد از ازدواج به نام زن شده‌اند، هنگام طلاق از مهریه کم می‌شود؟
✅ خیر. اموال ثبت‌شده به نام زن مستقل از مهریه هستند و ارتباطی با آن ندارند. زن مالک قانونی این اموال است و دریافت مهریه نیز حق مسلم اوست، مگر اینکه خودش از آن صرف‌نظر کند.
❓ در زمان طلاق، لیست اموال از کجا تهیه می‌شود و چگونه می‌توان اثبات کرد که مثلاً یک ماشین از درآمد بوده یا ارث؟
✅ در صورت طرح دعوای تنصیف، زوجه باید لیست اموال مرد را به دادگاه ارائه دهد. اثبات منبع خرید اموال (درآمد، ارث، هدیه و…) به عهده کسی است که ادعا می‌کند. ارائه اسناد مانند فیش حقوقی، ارث‌نامه یا سند مالی، نقش کلیدی در اثبات منبع دارایی دارد.
❓ اگر مرد به دلیل علاقه همسرش به فرد دیگر، قصد طلاق داشته باشد، آیا باید نیمی از اموال را به زن بدهد؟ زن خانه‌دار است و در این اموال مشارکت نداشته است.
✅ اگر طلاق به درخواست مرد باشد و شرط تنصیف دارایی نیز امضا شده باشد، قانوناً موظف به پرداخت حقوق مالی زن از جمله مهریه، نفقه، اجرت‌المثل و حتی نیمی از اموال کسب‌شده در زندگی مشترک است، مگر آنکه تخلف زن اثبات شود و قاضی شرط تنصیف را بلااثر بداند.