در نظام حقوقی ایران، رعایت ارزش‌های اخلاقی و شرعی، نقش محوری در تعیین حدود و جرایم کیفری دارد. از جمله مهم‌ترین مصادیق نقض این ارزش‌ها، می‌توان به رابطه نامشروع و اعمال منافی عفت اشاره کرد؛ مفاهیمی که گاه به‌اشتباه مترادف یکدیگر تلقی می‌شوند، اما در واقع تفاوت‌های حقوقی و ماهوی مهمی دارند. این دو عنوان کیفری، هرچند هر دو با حریم عفت عمومی و نظم اجتماعی مرتبط‌اند، اما در تعریف، گستره و آثار کیفری با یکدیگر تفاوت دارند.
قانونگذار جمهوری اسلامی ایران با صراحت، در مواد مختلفی از قانون مجازات اسلامی به این موارد پرداخته است و برای هریک، شرایط تحقق، نحوه رسیدگی و مجازات جداگانه‌ای را در نظر گرفته است. در این مقاله، به‌صورت تحلیلی و نظام‌مند، به بررسی مفهوم رابطه نامشروع و عمل منافی عفت، تفاوت‌های میان آن‌ها، شیوه اثبات، مرجع صالح برای رسیدگی، نمونه شکواییه و نکات کلیدی دیگر خواهیم پرداخت تا مخاطب با درک روشن‌تری نسبت به ابعاد این جرایم آشنا شود.
رابطه نامشروع چیست؟
رابطه نامشروع به رفتاری گفته می‌شود که در آن، زن و مردی که بین آن‌ها علقه زوجیت (ازدواج دائم یا موقت) وجود ندارد، وارد تعاملاتی می‌شوند که با اصول شرعی، اخلاقی و قانونی مغایرت دارد. نکته مهم این است که برای تحقق جرم رابطه نامشروع، لزوماً نیاز به تماس جنسی کامل وجود ندارد.
طبق ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات):
«هرگاه زن و مردی که بین آن‌ها علقه زوجیت نباشد، مرتکب روابط نامشروع یا اعمال منافی عفت غیر از زنا از قبیل تقبیل یا مضاجعه شوند، به شلاق تا ۹۹ ضربه محکوم می‌شوند و اگر عمل با عنف و اکراه باشد، فقط اکراه‌کننده تعزیر می‌شود.»
به عبارت دیگر، اگر زن و مردی نامحرم، مرتکب بوسیدن، لمس بدنی با نیت شهوانی، خلوت کردن، رابطه عاطفی غیرمتعارف یا هر نوع رابطه‌ای شوند که بر اساس عرف و نظر قاضی مصداق لذت‌جویی جنسی تلقی گردد، ممکن است تحت عنوان رابطه نامشروع قابل پیگرد قرار گیرد.
🔹 تفاوت رابطه نامشروع و زنا در قانون
یکی از خطاهای رایج این است که رابطه نامشروع را با زنا یکسان در نظر می‌گیرند؛ در حالی که این دو تفاوت‌های مشخصی با هم دارند.
- انواع زنا در قانون به معنی رابطه جنسی کامل (جماع با دخول) بین زن و مرد نامحرم است که بدون عقد شرعی، با رضایت یا اکراه انجام شده باشد.
- رابطه نامشروع شامل تمامی اعمال کمتر از زنا می‌شود؛ مانند بوسیدن، هم‌خوابی بدون دخول، در آغوش گرفتن و سایر رفتارهای تحریک‌آمیز جنسی.
بر اساس ماده ۲۲۱ قانون مجازات اسلامی، زنا زمانی محقق می‌شود که دخول به میزان ختنه‌گاه در قُبُل یا دُبُر زن صورت گیرد و بین طرفین رابطه زوجیتی نباشد. همچنین تفاوت مهم این دو در نوع مجازات است:
- زنا از جرایم حدی بوده و بسته به شرایط، می‌تواند موجب اعدام، رجم (سنگسار) یا صد ضربه شلاق شود.
- رابطه نامشروع از جرایم تعزیری است و حداکثر مجازات آن، ۹۹ ضربه شلاق تعزیری (قابل تخفیف یا تبدیل) است.
نکته مهم دیگر اینکه زنا صرفاً با اقرار یا شهادت چهار مرد عادل قابل اثبات است، اما رابطه نامشروع می‌تواند با علم قاضی، گزارش ضابطین، عکس، فیلم و حتی پیامک‌های رد و بدل‌شده نیز اثبات گردد.
عمل منافی عفت چه مفهومی دارد؟
عبارت «اعمال منافی عفت» برخلاف برخی جرایم که تعریف روشن و دقیقی در قانون دارند، قانونگذار تعریف صریحی از عمل منافی عفت ارائه نداده و عمدتاً تشخیص آن را به عرف و تشخیص قضات واگذار کرده است.
📌 تعریف عرفی و فقهی عمل منافی عفت
در منابع فقهی و حقوقی، عفت به معنای پاکدامنی، حیا و پرهیز از رفتارهای جنسی ناپسند تعریف می‌شود. به همین دلیل، هر عملی که از نظر جامعه و عرف، ناقض عفت عمومی و ارزش‌های دینی تلقی شود، می‌تواند «منافی عفت» محسوب گردد. این اعمال لزوماً نیازی به حضور دو نفر یا تماس بدنی ندارند؛ بلکه حتی یک رفتار فردی، در صورت مخدوش کردن حیا و اخلاق عمومی، می‌تواند مشمول این عنوان شود.
📌 مصادیق قانونی اعمال منافی عفت
گرچه قانون مجازات اسلامی، تعریف مستقیمی برای عمل منافی عفت ارائه نکرده، اما در چند ماده، به برخی مصادیق آن اشاره کرده است. از جمله:
- ماده ۶۳۷: تقبیل (بوسیدن) و مضاجعه (هم‌خوابگی بدون دخول)
- ماده ۶۳۸: بی‌حجابی در انظار عمومی یا تظاهر به فعل حرام
- ماده ۲۲۱ تا ۲۲۹: برخی از جرایم حدی مانند لواط، تفخیذ و مساحقه
این موارد نشان می‌دهد که «عمل منافی عفت» دامنه‌ای بسیار وسیع‌تر از رابطه نامشروع دارد و حتی ممکن است بدون حضور هیچ رابطه عاطفی یا جنسی بین دو نفر نیز محقق شود.
📌 نمونه‌هایی از اعمال منافی عفت در رویه قضایی
- حضور زن بدون حجاب شرعی در انظار عمومی
- انتشار تصاویر یا فیلم‌های غیراخلاقی در شبکه‌های اجتماعی
- تظاهر به ارتکاب فعل حرام در فضای عمومی
- راه‌اندازی یا عضویت در کانال‌های مستهجن
- روابط جنسی خارج از زنا که با عرف جامعه در تضاد باشند
در این زمینه، ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی نیز بیان می‌دارد:
«کسی که علناً در انظار و اماکن عمومی تظاهر به عمل حرامی نماید، علاوه بر مجازات آن عمل، به حبس از ده روز تا دو ماه، یا تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم می‌شود.»
⚖️ به همین دلیل، در موارد بسیاری، قاضی با استناد به عرف، نوع رفتار، محل ارتکاب، و تأثیر اجتماعی آن، تعیین می‌کند که آیا رفتاری مصداق عمل منافی عفت است یا خیر.
تفاوت رابطه نامشروع و اعمال منافی عفت
با وجود شباهت ظاهری میان رابطه نامشروع و اعمال منافی عفت، این دو عنوان کیفری از منظر ارکان، مصادیق، و آثار حقوقی تفاوت‌های بنیادینی دارند که در بسیاری از پرونده‌ها تعیین‌کننده نوع جرم، مرجع رسیدگی و میزان مجازات خواهد بود.
⚖️ تفاوت در عناصر قانونی و ماهیت جرم
رابطه نامشروع، همان‌طور که پیش‌تر گفتیم، صرفاً در صورتی محقق می‌شود که بین زن و مرد نامحرم، رابطه‌ای با انگیزه لذت جنسی برقرار شده باشد؛ خواه این رابطه فیزیکی مانند بوسیدن و هم‌آغوشی باشد، یا حتی غیر فیزیکی مثل ارسال پیام‌های جنسی.
در مقابل، عمل منافی عفت می‌تواند در قالب رفتارهای عمومی، فردی یا گروهی ظاهر شود که الزامی به وجود طرف مقابل هم ندارد. مثلاً، بی‌حجابی در معابر عمومی یا راه‌اندازی صفحات مستهجن در فضای مجازی نیز می‌تواند از مصادیق آن باشد.
📌 به بیان دقیق‌تر:
- رابطه نامشروع حتماً بین دو نفر شکل می‌گیرد.
- اما عمل منافی عفت، گاه بدون وجود هیچ ارتباط دوطرفه‌ای نیز اتفاق می‌افتد.
⚖️ تفاوت در گستره مصادیق
رابطه نامشروع دارای محدوده‌ای نسبتاً مشخص‌تر است و اساس آن بر رفتارهای جنسی بین زن و مرد نامحرم استوار است. در حالی‌که اعمال منافی عفت می‌تواند شامل رفتارهای متنوع و حتی غیرجنسی نیز باشد، مشروط به آنکه عفت عمومی را جریحه‌دار کند.
🔍 مثال:
- گفت‌وگوی جنسی از طریق پیامک → رابطه نامشروع
- پخش کلیپ مستهجن در گروه خانوادگی یا عمومی → عمل منافی عفت
⚖️ تفاوت در نوع و شدت مجازات
از منظر مجازات نیز تفاوت‌های مهمی میان این دو وجود دارد:
- مجازات رابطه نامشروع دون زنا: شلاق تعزیری تا ۹۹ ضربه
- مجازات اعمال منافی عفت: بسته به نوع عمل، حبس، شلاق تا ۷۴ ضربه یا جزای نقدی
همچنین اگر عمل منافی عفت مصداق زنا یا لواط یا جرائم مشابه باشد، ممکن است به مجازات‌های حدی از جمله اعدام یا رجم منجر شود. ولی در اغلب موارد، این عنوان جرم در زمره تعزیرات قرار می‌گیرد.
⚖️ تفاوت در مرجع رسیدگی و اثبات
- رسیدگی به جرم رابطه نامشروع بدنی، طبق تبصره ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری، مستقیماً در دادگاه انجام می‌شود.
- اما اگر موضوع، عمل منافی عفتی مانند انتشار محتوا یا رفتار علنی باشد، ممکن است ابتدا در دادسرا رسیدگی مقدماتی شده و سپس به دادگاه ارسال شود.
همچنین:
اثبات رابطه نامشروع گاهی با علم قاضی، گزارش پلیس، عکس و فیلم و اقرار امکان‌پذیر است. به عنوان مثال برای اثبات رابطه نامشروع در فضای مجازی، چت ها می تواند به عنوان اماره قضایی استفاده شود. اما اعمال منافی عفت عمومی بیشتر با گزارش‌های ضابطین، مشاهده مأموران و بررسی فضای عمومی اثبات می‌شود.
تفاوت در نحوه اثبات رابطه نامشروع و عمل منافی عفت
اثبات جرائم اخلاقی همواره یکی از پیچیده‌ترین موضوعات در فرآیند دادرسی کیفری است؛ به‌ویژه زمانی که صحبت از رابطه نامشروع یا اعمال منافی عفت به میان می‌آید. تفاوت این دو عنوان در شرایط تحقق جرم و نوع رفتار، باعث شده روش‌های اثبات آن نیز از نظر قانونی، متفاوت و قابل‌تأمل باشند.
📌 اثبات رابطه نامشروع؛ ساده‌تر از زنا
بر خلاف اثبات زنا که صرفاً با چهار شاهد مرد عادل یا چهار بار اقرار متهم قابل اثبات است، برای اثبات رابطه نامشروع، ابزارهای قضایی گسترده‌تری در اختیار قاضی قرار دارد. قانونگذار برای این جرم که در زمره تعزیرات است، به قاضی اجازه داده از طریق قراین و امارات موجود در پرونده نیز تصمیم‌گیری کند.
✅ مهم‌ترین دلایل قابل استناد در اثبات رابطه نامشروع عبارتند از:
- اقرار یکی یا هر دو طرف
- شهادت شهود (با شرایط شرعی و عرفی)
- عکس‌ها یا فیلم‌های خصوصی کشف‌شده توسط پلیس یا شاکی
- پیام‌های مکتوب یا پیامک‌های جنسی در تلفن همراه که برای اثبات رابطه نامشروع از طریق پیامک استفاده می شود.
- چت در فضای مجازی (واتساپ، اینستاگرام، تلگرام و…)
- گزارش رسمی ضابطین قضایی یا پلیس
- علم قاضی به موضوع از طریق بررسی مجموعه شواهد
📝 نکته: قاضی حتی در غیاب اقرار یا شهادت، می‌تواند با تکیه بر علم قضایی (ماده ۲۱۱ قانون مجازات اسلامی) حکم به محکومیت بدهد، مشروط بر اینکه این علم، مستند، مستدل و قابل‌پذیرش باشد.
📌 اثبات اعمال منافی عفت؛ وابسته به نوع رفتار
در مورد «عمل منافی عفت»، روش اثبات بسته به نوع رفتار و شرایط ارتکاب آن متفاوت است. برای مثال:
- اگر کشف حجاب در انظار عمومی باشد، گزارش مأمور پلیس و شهادت شاهد کافی است.
- اگر انتشار محتوا یا کلیپ غیراخلاقی در فضای مجازی صورت گیرد، بررسی حساب کاربری، IP و ادله دیجیتال می‌تواند منجر به اثبات جرم شود.
- در مواردی که روابط خصوصی در خلوت رخ داده، اثبات جرم دشوارتر خواهد بود مگر اینکه مستنداتی مانند عکس، اقرار یا گزارش رسمی ضابطین وجود داشته باشد.
📌 همچنین طبق ماده ۲۴۱ قانون مجازات اسلامی:
«در صورت نبود ادله اثبات قانونی بر وقوع جرائم منافی عفت و انکار متهم، هرگونه تحقیق و بازجویی جهت کشف امور پنهان و مستور از انظار ممنوع است.»
⚠️ استثنا: در صورتی که احتمال وقوع جرم همراه با اکراه، ربایش، اغفال یا آزار باشد، استثناء در نظر گرفته شده و تحقیق بیشتر مجاز خواهد بود.
تفاوت مرجع صالح برای رسیدگی به این جرائم
در نظام قضایی ایران، تشخیص مرجع صالح برای رسیدگی به پرونده‌ها، اهمیت ویژه‌ای دارد؛ به‌ویژه در پرونده‌هایی چون رابطه نامشروع و اعمال منافی عفت که از نظر قانونگذاری، گاه باید مستقیماً در دادگاه رسیدگی شوند و گاه نیاز به تحقیقات مقدماتی در دادسرا دارند.
⚖️ رسیدگی به رابطه نامشروع بدنی
بر اساس ماده ۳۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری:
«به جرایم زنا، لواط و سایر جرائم منافی عفت، به‌طور مستقیم در دادگاه صالح رسیدگی می‌شود.»
این ماده در مقام بیان اصل است و برای جرائمی مانند رابطه نامشروع جسمانی (نظیر بوسیدن، در آغوش گرفتن و سایر تماس‌های فیزیکی)، نیازی به طرح موضوع در دادسرا وجود ندارد. در این موارد، شاکی می‌تواند مستقیم به دادگاه کیفری دو مراجعه کرده و شکایت خود را مطرح کند.
📌 تبصره ماده ۳۰۶ نیز صراحت دارد که:
«منظور از جرائم منافی عفت در این قانون، جرائم جنسی حدی، همچنین جرائم رابطه نامشروع تعزیری مانند تقبیل و مضاجعه است.»
بنابراین، اگر رفتار ارتکابی ماهیت جسمی داشته باشد، پرونده مستقیماً به دادگاه کیفری ارسال می‌شود و دادگاه بدون نیاز به تحقیقات مقدماتی، با بررسی مستندات و مدارک، رأی صادر می‌کند.
📌 رابطه نامشروع غیر جسمانی
اگر ادعای رابطه نامشروع صرفاً از طریق چت، پیامک، یا تعامل غیرحضوری مانند فضای مجازی باشد، غالباً این نوع شکایت ابتدا باید در دادسرای عمومی و انقلاب مطرح شود. پس از انجام تحقیقات مقدماتی، در صورت وجود ادله کافی، کیفرخواست صادر و پرونده به دادگاه ارسال می‌شود.
این تفاوت رویه، ریشه در نوع و درجه پیچیدگی پرونده‌ها دارد؛ چراکه در جرائم مبتنی بر فضای مجازی، شناسایی هویت کاربران، بررسی اصالت فایل‌ها و استخراج IP ممکن است نیازمند تحقیقات تخصصی باشد.
📌 مثال عملی:
- اگر شاکی ادعا کند که همسرش با فردی نامحرم در خیابان دیده شده و آن‌ها را در حال بوسیدن مشاهده کرده، می‌تواند مستقیماً به دادگاه مراجعه کند.
- ولی اگر شاکی ادعا کند همسرش با فردی نامحرم در اینستاگرام چت کرده و پیام‌های نامناسب ارسال شده، ابتدا باید در دادسرا طرح دعوا کرده و مدارک بررسی شود.
📌 مرجع صالح برای رسیدگی به اعمال منافی عفت
با توجه به گستره زیاد مصادیق عمل منافی عفت، تشخیص مرجع صالح بستگی به ماهیت رفتار دارد:
- اگر جرم آشکار و علنی باشد (مانند کشف حجاب، تظاهر به فعل حرام یا بی‌حیایی در انظار عمومی)، رسیدگی مستقیم در دادگاه انجام می‌شود.
- اگر جرم نیاز به بررسی تخصصی داشته باشد (مثلاً انتشار فایل در فضای مجازی یا عضویت در کانال‌های غیراخلاقی)، ابتدا در دادسرا مورد بررسی قرار گرفته و سپس به دادگاه ارجاع می‌شود.
نمونه شکایت رابطه نامشروع و عمل منافی عفت
شکایت از رابطه نامشروع یا اعمال منافی عفت، یکی از حساس‌ترین و پیچیده‌ترین شکایت‌های کیفری است؛ زیرا معمولاً با موضوعاتی مانند حیثیت خانوادگی، عفت عمومی، و مسائل روانی و اجتماعی همراه است. تنظیم درست شکواییه، ارائه ادله‌ی قابل‌قبول و تشخیص مرجع صالح، از ارکان اصلی موفقیت در پیگیری این نوع پرونده‌ها به شمار می‌رود. در ادامه نمونه شکایت برای هر 2 مورد را مشاهده می فرمایید:
📝 نمونه متن شکایت رابطه نامشروع
ریاست محترم دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان [نام شهر]
با سلام و احترام
اینجانب [نام و نام خانوادگی شاکی] فرزند [نام پدر] به شماره ملی [شماره ملی] و نشانی: [نشانی کامل]، بدین‌وسیله علیه خانم/آقای [نام طرف مقابل] فرزند [نام پدر طرف مقابل]، ساکن [نشانی کامل در صورت وجود] اعلام شکایت می‌نمایم.
احتراماً به استحضار می‌رساند:
طی مدتی مشخص، نامبرده با همسر قانونی اینجانب به نام [نام همسر] رابطه‌ای خارج از چهارچوب شرعی و قانونی برقرار نموده و با ارسال پیامک‌ها، چت‌ها و تماس‌های مکرر، موجبات جریحه‌دار شدن عفت عمومی و نیز لطمه به حیثیت خانوادگی اینجانب را فراهم کرده است. مستندات این ادعا شامل موارد زیر می‌باشد:
1. پرینت پیامک‌ها و چت‌های رد و بدل شده در پیام‌رسان‌های واتساپ و تلگرام
2. تصاویر اسکرین‌شات‌شده از مکالمات خصوصی
3. گزارش پلیس فتا / گزارش ضابطین قضایی
4. شهادت شهود (در صورت وجود)لذا با استناد به **ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی**، تقاضای رسیدگی فوری، تعقیب کیفری و مجازات قانونی نامبرده را دارم. همچنین در صورت امکان، درخواست تأمین خواسته بابت خسارات معنوی واردشده نیز مطرح می‌گردد.
با تشکر
[نام و نام خانوادگی شاکی]
تاریخ: [تاریخ تنظیم شکایت]
امضا
📝 نمونه شکواییه عمل منافی عفت
ریاست محترم دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان [نام شهر]
با سلام و احترام
اینجانب [نام و نام خانوادگی شاکی] فرزند [نام پدر]، به شماره ملی [شماره ملی]، ساکن [آدرس کامل]، به استناد ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی، بدین‌وسیله علیه آقای/خانم [نام کامل مشتکی‌عنه] شکایت خود را به شرح زیر اعلام می‌نمایم:
نامبرده طی روزهای اخیر، با رفتارهایی آشکار در انظار عمومی از جمله [شرح مختصر رفتار مثلاً: انجام حرکات غیراخلاقی در فضای عمومی، انتشار تصاویر و ویدیوهای مستهجن در صفحه اینستاگرام خود با محتوای جنسی] مرتکب عمل منافی عفت شده است.
این رفتارها موجب جریحه‌دار شدن عفت عمومی، ناراحتی روانی اینجانب و سایر شهروندان شده است. مستندات و مدارک به پیوست تقدیم می‌گردد:
1. گزارش مأموران کلانتری شماره …
2. عکس‌ها/فیلم‌های ثبت‌شده از محل وقوع رفتار
3. پرینت صفحه مجازی و فعالیت‌های غیر اخلاقی ایشان
4. شهادت شهود (در صورت وجود)لذا خواهشمند است دستور لازم جهت **تعقیب کیفری مشتکی‌عنه به اتهام ارتکاب عمل منافی عفت عمومی** صادر فرمایید. بدیهی است در صورت لزوم، جهت ادای توضیحات تکمیلی و ارائه مستندات بیشتر در جلسات بازپرسی حاضر خواهم شد.
با تشکر
[نام و نام خانوادگی شاکی]
تاریخ: [تاریخ روز]
امضا
سوالات متداول
در ادامه این مطلب سوالات متداول پیرامون رابطه نامشروع و اعمال منافی عفت را مشاهده می فرمایید که توسط پرسشگران از مجموعه ایران لگال در قالب مشاوره حقوقی مطرح شده است:
❓ جرم رابطه نامشروع چیست و اگر افراد با هم پیامک رد و بدل کنند یا تلفنی صحبت کنند، چه جرمی دارد؟
✅ رابطه نامشروع به هر نوع ارتباطی اطلاق می‌شود که بدون پیوند قانونی ازدواج و برخلاف موازین شرعی و عرفی باشد. اگر این ارتباط صرفاً در قالب پیامک، چت یا تماس تلفنی عاشقانه و جنسی باشد، ممکن است مصداق رابطه نامشروع دون زنا شناخته شود و بسته به شدت محتوا و قرائن موجود، مشمول مجازات تعزیری گردد.
❓ حکم قانونی برای رابطه نامشروع چیست؟
✅ طبق ماده ۶۳۷ قانون مجازات اسلامی، رابطه نامشروع دون زنا ممکن است تا ۹۹ ضربه شلاق تعزیری در پی داشته باشد. قاضی با توجه به نوع رابطه، مدارک موجود و پیشینه کیفری متهم، میزان مجازات را تعیین می‌کند.
❓ جرم رابطه نامشروع چیست و در صورت وقوع آن برای فرد متأهل، چه حکمی صادر می‌شود؟
✅ رابطه نامشروع شامل هر گونه تماس یا ارتباط جنسی یا شهوانی خارج از ازدواج قانونی است. اگر مرتکب این جرم، فرد متأهل باشد، در صورتی که رفتار به حد زنا نرسد، همان مجازات تعزیری (تا ۹۹ ضربه شلاق) اعمال می‌شود، اما سابقه تأهل ممکن است در تشدید حکم تأثیرگذار باشد.
❓ در صورت دستگیری در حین رابطه نامشروع در خودرو، قاضی چه حکمی ممکن است صادر کند؟
✅ اگر افراد در حین ارتکاب رابطه نامشروع در خودرو بازداشت شوند و شواهد کافی مانند اقرار، گزارش پلیس یا تصاویر وجود داشته باشد، قاضی می‌تواند حکم به شلاق تعزیری بدهد که حداکثر آن ۹۹ ضربه است. البته در صورت نبود شواهد روشن یا دفاع مؤثر، امکان صدور حکم تعلیقی یا حتی برائت نیز وجود دارد.
❓ اگر شکایتی به دلیل رابطه نامشروع صورت گرفته باشد و شواهد محدودی وجود داشته باشد، چه حکمی صادر می‌شود؟
✅ در صورتی که دلایل و مستندات ارائه‌شده برای اثبات رابطه نامشروع کافی نباشد و متهمان نیز منکر اتهام شوند، ممکن است دادگاه حکم به برائت دهد. در این موارد، مشورت با وکیل متخصص برای دفاع مؤثر بسیار توصیه می‌شود.
❓ حکم مجازات برای دختری که در زمان حق حبس با مرد غریبه رابطه نامشروع دارد، چیست؟
✅ رابطه نامشروع حتی در دوران حق حبس هم جرم‌انگاری شده و در صورت اثبات، ممکن است منجر به صدور حکم شلاق تا ۹۹ ضربه شود. اما قاضی باید وضعیت دقیق حقوقی طرفین، زمان وقوع رفتار، و نحوه اثبات جرم را به‌صورت کامل بررسی کند.